Emerytury pomostowe za pracę w szkodliwych warunkach

Od 1 stycznia 2009 r. osoby zatrudnione w szkodliwych warunkach, które nie są z tego tytułu uprawnione do wcześniejszej emerytury, mogą ubiegać się o emerytury pomostowe.

O emeryturę pomostową może ubiegać się osoba urodzona po 31 grudnia 1948 r. po osiągnięciu wieku: co najmniej 55 lat przez kobietę i co najmniej 60 lat przez mężczyznę, jeżeli ma okres składkowy i nieskładkowy, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn, w tym 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

<!** reklama>Co jest brane pod uwagę

Do 15-letniego okresu pracy wliczane są zarówno okresy zatrudnienia przebyte przed 1 stycznia 1999 r., w których zainteresowany wykonywał prace w szkodliwych warunkach, wymienione w przepisach obowiązujących do końca 2008 r. lub w nowym wykazie prac obowiązującym od stycznia 2009 r., jak i okresy pracy przebyte po 31 grudnia 2008 r., w których ubezpieczony wykonywał prace wymienione w nowych przepisach. Okresy te są sumowane.

W celu przyznania emerytury pomostowej konieczne jest także rozwiązanie stosunku pracy. Spełnienie wszystkich wymienionych wyżej warunków uprawnia do przyznania omawianej emerytury.

Są jednak grupy pracowników, które poza wspomnianymi warunkami muszą spełnić jeszcze dodatkowe, np. posiadać orzeczenie lekarskie o niezdolności do wykonywania określonej pracy w szczególnych warunkach. Jednak w zamian mogą odejść na emeryturę w wieku niższym niż 55 lat dla kobiety i 60 lat dla mężczyzny. Do tej kategorii osób należą, mi.n., pracownicy wykonujący prace nurka lub kesoniarza, prace w komorach hiperbarycznych, prace bezpośrednio przy przetwórstwie materiałów zawierających azbest lub prace rozbiórkowe, związane z ich usuwaniem, a także osoby wykonujące prace maszynistów pojazdów trakcyjnych itp.

Prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która po 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wymienionej w nowym wykazie akt. Musi jednak spełnić wszystkie pozostałe warunki niezbędne do przyznania tego świadczenia, w tym mieć na dzień 1 stycznia 2009 r. wymagany 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wyszczególnionej w nowych przepisach.

Ile dostanie emeryt

Wysokość emerytury pomostowej ustala się dzieląc podstawę jej obliczenia przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku 60 lat. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne, zgromadzonych na indywidualnym koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego. Natomiast średnie dalsze trwanie życia wspólne dla kobiet i mężczyzn, wyrażone jest w miesiącach odpowiednio do wieku ubezpieczonego, przechodzącego na emeryturę. Tablice trwania życia ogłasza raz w roku prezes Głównego Urzędu Statystycznego.

W sytuacji, gdy zainteresowany jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego, składki na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowane na koncie w ZUS, zwiększa się przez pomnożenie wskaźnikiem korygującym 19,52/12,22, stanowiącym stosunek pełnej wysokości składki na ubezpieczenie emerytalne do wysokości zewidencjonowanej na koncie ubezpieczonego w Zakładzie.

Emerytura pomostowa nie może być niższa niż kwota najniższej emerytury.

Postępowanie w sprawie emerytury pomostowej wszczyna się na wniosek pracownika zgłoszony bezpośrednio w jednostce ZUS lub za pośrednictwem pracodawcy. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenia potwierdzające pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Na tej podstawie jednostka ZUS, właściwa według miejsca zamieszkania zainteresowanego, wyda stosowną decyzję i wypłaci emeryturę. Od decyzji przysługuje zainteresowanemu odwołanie do sądu w terminie miesiąca od dnia jej otrzymania. Informacja o trybie odwoławczym zamieszczona jest w decyzji.