Tajemnice czasu i przestrzeni w Galerii Sztuki "Wozownia"

„Niemcy nie chcą naturalnie przesuwać nikogo w cień, ale im się również należy jakieś miejsce pod słońcem” - te słowa niemieckiego polityka z końca XIX wieku za kilka dziesięcioleci miały nabrać złowrogiego znaczenia. Dzisiaj można je odbierać różnorako, w miejsce słowa Niemcy wstawiając inne, niekoniecznie oznaczające jakąś nację.

Z Sorbony do Torunia

Z tego cytatu tytuł dla swojej otwieranej w piątek w „Wozowni” wystawy „Miejsce pod słońcem/A Place in the Sun” zaczerpnęła Olga Kisseleva (Kisieliewa). Wystawa jest próbą pokazania, jak zmienia się spojrzenie na przestrzeń pod wpływem nowych technologii, ekonomii czy rozgrywek geopolitycznych. A także - jak postrzegają przestrzeń ludzie o różnych politycznych poglądach i różnych społecznych doświadczeniach. Jak pisze współpracująca z Olgą Kisselevą Aleksandra Stańczak, która łączy sztukę z… kartografią, tytuł „Miejsce pod słońcem” odnosi się też do dekolonizacji i problemów społeczno-politycznych dzisiejszego świata”.

Zobacz także: Tak wygląda Monopoly Toruń

Olga Kisseleva, artystka pochodzenia rosyjskiego, wykłada na paryskiej Sorbonie. Jest uznawana za wybitną specjalistkę od nowych mediów. Łączy pracę naukową z artystyczną. Jej dzieła wystawiane były w słynnych galeriach, m.in. w Centre Georges Pompidou w Paryżu, Art Institute of Chicago i Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia w Madrycie.

Na brzegu czarnej dziury

Jeden z najbardziej tajemniczych „obiektów” we wszechświecie stał się wspólnym tematem prac siedemnaściorga polskich artystów. To czarna dziura, która powstaje w miejscu umierających gwiazd, pochłania materię, a zderzając się z innymi czarnymi dziurami osiąga wielkość milionów mas Słońca. Nie można się z niej wydostać, nawet światło nie jest w stanie jej opuścić. Jak czytamy w zapowiedzi wystawy pt. „Czarna dziura”, „w jej wnętrzu czas spowalnia, a na zewnątrz - całkiem znika”.

Jak widzą czarną dziurę artyści? Jak inspiruje ich myślenie o tym trudnym do ogarnięcia wyobraźnią obszarze? Zobaczymy na otwieranej w piątek w „Wozowni” wystawie. Autorami prac są: Konrad Juściński, Katarzyna Klich, Anna Róża Ko-łacka, Marek Kucharski, Ewa Kulesza, Kasper Lecnim, Iwona Ogrodzka, Agnieszka Masta-lerz, Martyna Pająk, Natalia Pakuła, Aga Piotrowska, Zuzanna Rokita, Marta Stachowska, Paweł Stasiewicz, Maja Staśko, Natalia Wiśniewska, Ewa Żuch-nik, kuratorkami: Urszula Kluz-Knopek i Marta Ostajewska.

Zatrzymać wymieranie

Jeszcze inną propozycję ma dla widzów Marta Szulc, absolwentka wydziału grafiki na Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie. Do wykonania swoich prac obrała starą, dziś już coraz rzadziej goszczącą w pracowniach plastycznych technikę graficzną - miedzioryt. I zatrzymała się w pół drogi. Zrezygnowała z wykonywania odbitek, za ostatni etap pracy uznając metalowe płytki, matryce.

Przeczytaj również: Powstaje nowa ścieżka rowerowa przy Szosie Lubickiej

Jak wskazuje tytuł wystawy „Formy przejściowe”, artystce chodziło o przystosowanie miedziorytu, który przypomina „wymierające gatunki roślin czy zwierząt”, do współczesności. Wyryte na metalowych matrycach rysunki przypominają nieco układy scalone, a płytki fragmenty urządzeń elektronicznych. A może, jak sugeruje autorka, są to tabliczki ze znakami jakiejś dawno zaginionej cywilizacji.

NowosciTorun