- Do tej pory nie wiem, czy powinnam pracować od godz. 7.00 do 14.00 czy od godz. 7.00 do 14.35? - pyta pielęgniarka.
Każdy pracownik podlega przepisom kodeksu pracy. Jednak osoby z orzeczeniem o niepełnosprawności mają dodatkowe uprawnienia pracownicze, wynikające z Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 tej ustawy czas pracy osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Tych ograniczeń nie stosuje się do osób zatrudnionych przy pilnowaniu (np. ochrona mienia) oraz gdy, na wniosek osoby zatrudnionej, lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku lekarz sprawujący opiekę nad tą osobą, wyrazi na to zgodę. Pracodawca ma obowiązek jednoczesnego zachowania dobowej i tygodniowej normy czasu pracy, w odniesieniu do pracowników niepełnosprawnych. Normy te należy traktować jako maksymalne i sztywne. Wynika to z faktu, że art. 15 ustawy odnosi się do maksymalnych wartości norm czasu pracy.
Czytaj też: Dziedziczenie długów rodziców. Jak się zabezpieczyć?
Pracodawca jest zobowiązany stosować skrócone normy czasu pracy, gdy pracownik niepełnosprawny przedstawi mu orzeczenie potwierdzające jego niepełnosprawność w znacznym lub umiarkowanym stopniu.
Natomiast zgodnie z art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej czas pracy pracowników zatrudnionych w podmiocie leczniczym co do zasady w przyjętym okresie rozliczeniowym nie może przekraczać 7 godzin 35 minut na dobę i przeciętnie 37 godzin 55 minut na tydzień w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy w okresie rozliczeniowym.
W przypadku Czytelniczki dochodzi do kolizji norm regulujących czas pracy dla pracownika niepełnosprawnego i dla pracownika zatrudnionego w podmiocie leczniczym. Które przepisy mają pierwszeństwo?
Normy czasu pracy osób niepełnosprawnych mają charakter sztywnych, a te wymienione w ustawie o działalności leczniczej - norm przeciętnych. Pracodawca musi mieć na uwadze, że w przypadku ON normy nie mogą przekroczyć norm wskazanych w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (a więc 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo).
Generalnie należy stwierdzić, że przepisy ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych stosujemy przed normami mniej korzystnymi, wynikającymi z innych aktów prawnych - podsumowuje adwokat Aleksandra Chołub.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?