U góry mieszkania, a na dole usługi

[break]
Widać tu już efekty remontu kamienicy, a w zasadzie dwóch tworzących jeden kompleks kamienic, w których przez lata znajdował się komisariat policji. Pierwsi mundurowi pojawili się tam pod koniec lat 30, ostatni wyprowadzili się w roku 2004.

Agencja Mienia Wojskowego, która później przejęła nieruchomość, potrzebowała niemal dekady, aby budynki sprzedać. Po wielu staraniach udało się wreszcie znaleźć kupca - firmę, która ma już na swoim koncie kilka porządnie odrestaurowanych kamienic, głównie na terenie Poznania. Inwestorzy postanowili przywrócić dawną funkcję budynków.

PRZECZYTAJ:Brak kasy na remonty

- Zamienić dwa stojące w tym miejscu budynki na kamienice mieszkalne - mówi Sławomir Szczerbiński z biura miejskiego konserwatora zabytków.

Lokatorzy wprowadzą się na górne kondygnacje, dolne zostaną natomiast przeznaczone na lokale usługowe. Będzie to powrót do odległej, ale bardzo ciekawej przeszłości. Jak udało nam się ustalić, kamienice powstały między 1904 i 1908 rokiem. Pierwszym ich właścicielem był mistrz budowlany M. Bartel. Swoją drogą wygląda na to, że główna ulica Bydgoskiego Przedmieścia została niemal w całości zabudowana przez przedsiębiorców budowlanych. Wśród lokatorów dominowali oficerowie i lekarze.

Przed rokiem 1912 właścicielem domu przy Bydgoskiej 37 został Heinrich Kircke, nr 39 nadal należał do budowniczego i tak zostało do 1920 roku.

Przyszli lokatorzy obu budynków będą mogli powołać się na wielkich poprzedników.

W latach międzywojennych, w kamienicy nr 39 mieszkał między innymi Kazimierz Esden Tempski, człowiek bardzo dla Torunia zasłużony, prezes Pomorskiej Izby Rolniczej, członek zarządu Polchemu, prezes Pomorskiej Drukarni Rolniczej.

Pod koniec lat 30. budynek stał się siedzibą Komendy Wojewódzkiej Policji. Nieoficjalnie miał też być siedzibą komórki polskiego kontrwywiadu. Oficerowie słynnej „dwójki” mieli stąd oko na położony po drugiej stronie ulicy konsulat niemiecki.

Podczas okupacji przy Bydgoskiej 37-39 kwaterowało Gestapo. Tutaj właśnie, wiosną 1942 roku, Niemcy powiesili kapitana Jana Drzewieckiego. O nim i innych więzionych w tym miejscu ofiarach hitlerowskiego oraz stalinowskiego terroru, również warto by było pamiętać.