W przedszkolach niepublicznych rodzice płacą duże czesne, a i tak placówki te muszą ścigać się z rosnącą konkurencją

[break]
Na prośbę „Nowości” właścicielka przedszkola niepublicznego w Toruniu zrobiła bilans zysków i wydatków w swojej placówce. Nie wygląda to dla niej korzystnie.

Czesne wynosi tam 380 zł, 450 zł na każde dziecko daje miasto. Jeden maluch przynosi więc do przedszkola 830 zł. W grupie dzieci jest 20, więc daje to kwotę 16 tys. 600 zł.

- Nasze koszty stałe to pensje nauczycieli w tej grupie, czyli 6 tys. zł. Nieco ponad 4 tys. zł wydamy na jedzenie dla maluchów. Zostaje 6,5 tys. zł, które musi wystarczyć na czynsz, media, panią od angielskiego i rytmiki, kredki, papier i wiele innych drobiazgów. Wychodzimy tylko nieco powyżej zera - mówi nam właścicielka przedszkola.

W Toruniu działa 31 niepublicznych przedszkoli, 10 punktów przedszkolnych oraz 4 oddziały przedszkolne w niepublicznych podstawówkach. Dla porównania - przedszkoli publicznych jest w mieście 17.

- Musimy się prześcigać liczbą atrakcji, ciekawych zajęć dodatkowych i poziomem kształcenia. Musimy mieć coś, co nas wyróżni z tej całej przedszkolnej masy. Ale za każdą z tych rzeczy kryją się pieniądze. Skąd mamy je brać? - pyta właścicielka przedszkola.

Placówki niepubliczne przestały być konkurencją dla prowadzonych przez gminę dwa lata temu. Wówczas weszły w życie przepisy, na mocy których państwo dotuje edukację na tym etapie, a rodzice za każdą godzinę opieki płacą symboliczną złotówkę.

I to tylko wtedy, kiedy dziecko będzie w placówce dłużej niż pięć godzin przewidzianych na realizację podstawy programowej. W praktyce więc miesięczne czesne wraz z wyżywieniem to około 200-250 zł. Kwota raczej do przełknięcia dla każdego rodzica.

Takich cen nie mogą zaproponować przedszkola niepubliczne, które działają na zasadzie małych przedsiębiorstw. Co miesiąc muszą zarobić tyle, by utrzymać budynek i pracowników. I co najważniejsze, nie może też spaść jakość świadczonych przez nie usług, bo rodzice poszukają sobie innej placówki.